Kush do ta besonte se një ditë kultivimi i politikave shtetërore të punësismit do të bënte që maqedonasit e privilegjuar të lakmojnë identitetin etnik të shqiptarëve të cilët kishin qenë të diskriminuar dhe të përjashtuar me dekada. Prandaj, lajmi i madh, nuk qëndron në atë se shqiptarëve po u uzurpohen vendet e punës nga maqedonasit, por në atë se maqedonasit po deklarohen si shqiptarë.
Nga SUZANA SALIU
Shëndeti, puna dhe familja, supozohet se janë tre shtylla kryesore që garantojnë mirëqenien e jetës. Po i arritëm këto, thotë populli ndjehemi të realizuar. Për shëndetin kërkojmë çdo derman, për familjen bëjmë çmos, ndërsa për të gjetur një punë nën ombrellën shtetërore jemi të paskrupulltë.
Gjatë kësaj periudhe, arsyeshëm, po del në sipërfaqe një dukuri interesante që ndoshta është karakteristikë vetem për nënqiellin tonë. Keqpërdorimi i kuotës etnike gjatë punësimit. Deklarimi i maqedonasve si shqiptarë, kujt do t’ia merrte mendja?!
Kuota etnike e punësimit për herë të parë në Republikën e Maqedonisë së Veriut u garantua me Marrëveshjen e Ohrit, që menjëherë pastaj të ndërtohet edhe në ndryshimet kushtetuese të vitit 2001. Përfaqësimi i drejtë dhe adekuat i qytetarëve që u përkasin të gjitha bashkësive etnike, në organet e pushtetit shtetëror dhe në institucionet e tjera publike, përcaktohet si vlerë themelore kushtetuese. Ky parim nënkupton ndërtimin e intstitucioneve të përbashkëta, mbi të gjitha, synimin e ndërtimit të shtetit të përbashkët nga maqedonasit dhe shqiptarët etnikë, si dhe nga përfaqësimi i pjesëtarëve të bashkësive të tjera. Ky parim kushtetues, jo vetëm që është shndërruar në një normë obliguese, por ka reformuar edhe mentalitetin dhe kulturën e gjithmbarshme të vendit, sepse rrugë tjetër nuk ka. Është më se e qartë se vetëm përmes kësaj strategjie të ndërtimit do të krijojmë ndjenjat e besimit dhe respektit ndaj institucioneve dhe ndaj shtetit ku jetojmë dhe veprojmë.
Obligimi i kuotës etnike gjatë punësimit u garantua si pasojë e një diskriminimi dhe përjashtimi shumëvjeçar të shqiptarëve etnikë nga institucionet e shtetit. Vetëm të përkujtojmë se, sipas një analize të misionit të OSBE-së në Shkup, në vitin 2000/2001, nga 10 mijë policë të shtetit, mezi 100, a ishin apo jo shqiptarë. Gjendja shumë më diskriminuese ishte në organet e drejtësisë dhe të administratës. Por tani, përfaqësimi i shqiptarëve ka ndryshuar dhe ka përparuar aqë shumë sa që disa institucione të rëndësishme që udhëhiqen nga kuadro shqiptare, mbase të identifikohen si institucione të shqiptarëve. Pikërisht, nga kjo periudhë e errët e ka burimin thënia e ulemave të vjetër të Shkupit, ,,më thuaj, sa njerëz ke në institucione shtetërore, do të tregoj sa të drejta ke,,.
