Gjenerali shqiptar i Ushtrisë Kroate, Rahim Ademi tashmë i pensionuar në një bisedë për “Slobodna Dalmacija” thekson se rusët dhe forcat e tyre në Ukrainë po shkojnë në drejtim të disfatës së sigurt, përcjell INA.
“Është vetëm çështje kohe. Me sa shoh unë, duke parë nga larg, rusët nuk kanë fare strategji lufte, por kalojnë si patat nëpër mjegull, duke shkelur dhe pa frikë nga asgjë. Kjo u duk veçanërisht në rastin e zbarkimeve luftarake që ata ndërmorën me forca jo shumë të vogla në ditët e para të luftës. Çështja është se trupa të tilla, sado të forta dhe të stërvitura të jenë, nuk mund të mbijetojnë dhe të mbijetojnë nëse nuk shkrihen me forcat tokësore pas tyre dhe kanë mbetur shumë larg”, thotë gjenerali Ademi, me një diplomë akademike në artileri nga ish-Commonëealth, por edhe një nga gjeneralët kryesor të ushtrisë kroate në luftën e fundit.
Sipas tij, planifikimi i një operacioni për të mposhtur dhe pushtuar një vend dhe popullin e tij nuk është një detyrë e lehtë, por kërkon një mendim kompleks taktik që do të përfshijë forcat e këmbësorisë, artilerisë, forcat ajrore dhe detare, në fakt gjithçka që keni.
“Deri më tani ata nuk kanë mundur ta bëjnë këtë, por gjithçka po kthehet në formën më të rëndë të agresionit rus kundër Ukrainës, një krim i tmerrshëm lufte i kryer nga artileria dhe përdorimi i sistemeve raketore kundër objektivave civile. Sisteme të tilla, të cilat përfshijnë lëshues me shumë raketa (VBR), raketa të drejtuara dhe tokë-tokë, janë të ndaluara sipas të gjitha konventave në veprim kundër qyteteve dhe civilëve, sepse ato thjesht nuk janë të destinuara për këtë. Ata janë shumë të pasaktë në veprimet e tyre dhe për këtë shkak shkaktojnë viktima dhe shkatërrime masive”, thotë Ademi.
Ai ka bërë një paralele me ngjarjet e luftës në Kroaci në fillim të viteve 1990 dhe agresionin e APJ-së dhe njësive paramilitare serbe. Operacioni i parë kishte të bënte me Stuhinë në verën e vitit 1995:
“Kur çliruam Kninin, qëlluam me artileri ekskluzivisht në objektiva ushtarakë në nivele taktike, strategjike dhe operacionale. Qyteti dhe infrastruktura e tij civile u kursyen, gjë që mund të shihej menjëherë pas hyrjes së trupave tona. Ne përdorëm artileri klasike, pa sistem raketash dhe vetëm për qëllime ushtarake. Nga ana tjetër, strategjia aktuale ruse, pas dështimit të planit të tyre ‘blitzkrieg’, më kujton atë që ndodhi në vitin 1991 në Vukovar dhe vazhdoi në Sarajevë, duke zgjatur gati katër vjet. Në thelb është e njëjta strategji rrethimi, por në rastin e Ukrainës dhe qyteteve të saj është edhe më keq për shkak të sistemeve të raketave shkatërruese që zotërohen dhe përdoren nga ushtria ruse, duke mos u kujdesur për asnjë ligj lufte dhe ligj lufte”, thotë gjenerali Ademi.
Sipas tij, pas tronditjes dhe çorientimit fillestar, ukrainasit u ngritën në këmbë. “Falë armëve antitank që kishin dhe filluan të merrnin në sasi edhe më të mëdha, ata arritën të ndalonin avancimin rus dhe t’u shkaktonin atyre humbje jo të vogla. Ajo që u nevojitet në fazën tjetër janë ndërhyrjet, inkursionet, luftimet e drejtpërdrejta ndërkohë që forcat ruse janë ende në kolonë dhe jo të dislokuara në sistemin luftarak”, thekson Ademi.
Për gjeneral Ademin, si dhe për një pjesë të mirë të ekspertëve ushtarakë, në shtatë ditët e para të luftës, enigma më e madhe ishte dhe mbetet autokolona ruse, gjatësia e së cilës matet me dhjetëra kilometra dhe lëviz nga kufiri verior ukrainas drejt kryeqytetit Kiev, transmeton INA.
“Publiku i zakonshëm mund të mos e shohë, por gjithçka më thotë se rusët në terren kanë probleme me stafin komandues për shkak të mosbindjes së tyre. Nëse nuk do të ishte kështu, kolona përballë Kievit nuk do të qëndronte për ditë të tëra si e varrosur. Kjo flet edhe për problemet logjistike me të cilat ballafaqohen dhe me shumë gjasa për dezertimin”, thekson gjenerali shqiptar.
Sipas tij, si një ushtar me përvojë, ai i heq kapelen presidentit ukrainas Volodymyr Zelensky, për të cilin thotë se komandon mirë ushtrinë dhe komunikon edhe më mirë me qytetarët dhe publikun.
“Pika kyçe e mbrojtjes së Ukrainës ishte dhe mbetet Kievi. Ai është kryeqyteti dhe Putini ka nisur një operacion për të hyrë sa më shpejt në të, për të prishur sistemin e presidencës dhe komandimin e ushtrisë dhe për të krijuar qeverinë e tij verbërisht të nënshtruar. Pika e dytë strategjike e mbrojtjes duhet të jenë portet e tyre detare, sepse nëse bien në duart e rusëve, do të hapet një drejtim i ri sulmi ndaj Kievit dhe pjesës tjetër të vendit nga jugu dhe një manovër gjithëpërfshirëse rreth qyteteve. Ukrainasit nuk duhet ta lejojnë veten të qëndrojnë të rrethuar në qytete. Është një betejë e gjatë dhe e rrezikshme për sulmuesin, por edhe për mbrojtësit dhe vetë popullatën. Shembujt më të mirë janë Sarajeva dhe Vukovari “, sqaron ai.
Ademi tregon edhe se çfarë fshihet pas sulmit të pamëshirshëm rus mbi qytetet.
“Dëshirojnë të bëjnë panik dhe trazira te popullata, ta bëjnë atë të ikë. Kur një qytet mbetet pa banorë, atëherë ushtria humbet moralin. E ndërsa qytetarët janë aty, ushtria ka arsye të luftojë deri në fund. Unë kam thënë shpesh se banorët që kanë mbetur në Shibenik janë më përgjegjës për mbrojtjen e qytetit. Mos harroni se gjeneralët Mlladiç dhe Torbica ishin në urën e Shibenikut, dy kilometra larg qytetit, dhe donin të bashkoheshin me brigadën e tyre të motorizuar të vendosur në qytet, si dhe në Zonën Detare. Duke parë se me ta ishin më të afërmit e tyre, ushtria kishte një arsye shtesë për të luftuar, motivin që fillimisht të fillonin çlirimin e kazermave, ku na dolën në dorë artileria, antitanku dhe gjithçka tjetër që do të na nevojitej më vonë”, thotë Ademi.
Ai nuk përjashton një kundërofensivë ukrainase. “Mos u çuditni që në fazën e dytë të luftës do të pasojë kundërofensiva ukrainase dhe ata do të kthejnë disa nga qytetet e tyre. Më problematike do të jenë zonat në lindje të vendit, të cilat janë të pushtuara prej tetë vitesh, por kanë një popullsi ruse, pra banorë në qytete. Rezultati i luftës do të vendoset gjithashtu nga logjistika. Me sa shoh unë, Perëndimi ka lëvizur, duke armatosur rëndë ukrainasit në të gjitha format e mundshme. Është domethënëse që edhe Gjermania u zgjua me prodhimin e saj. Pra, po krijohen linja furnizimi, nga municioni e deri te ushqimi, çka është e rëndësishme, sepse pa logjistikë nuk ka luftë”, thotë komandanti i thekur shqiptar i ushtrisë kroate, tanimë në pension.(INA)
