Davide Frattesi pranon se po festonte aq shumë sa i erdhi për të vjellë dhe gati sa nuk u detyrua të largohej pasi shënoi për t’i dhënë Interit fitoren 4-3 ndaj Barcelonës dhe për t’u kualifikuar në finalen e Ligës së Kampionëve.
Ishte një natë e jashtëzakonshme në San Siro, pasi Nerazzurrët kishin barazuar tashmë ndeshjen e parë 3-3, ishin në epërsi 2-0 derisa humbën rezultatin për të dalë në disavantazh 2-3.
Francesco Acerbi shënoi në minutën e 93-të për të detyruar vazhdimet me golin e tij të parë në Ligën e Kampionëve në moshën 37-vjeçare, më pas Frattesi siguroi fitoren 4-3 për të fituar 7-6 në total dhe për të kaluar në finale.
Kjo e dërgon Interin në finalen e dytë të Ligës së Kampionëve në tre vitet e fundit, kështu që ata do të përballen me Arsenalin ose me Paris Saint-Germain në finalen në Mynih më 31 maj.
“Isha me fat që e pashë ndeshjen, pasi po festoja aq shumë sa më morën mendtë dhe gati sa nuk më ra të fikët! Duhet t’i falënderoj fizioterapistët, sepse dje pata një tendosje në bark, kështu që ata bënë një punë të jashtëzakonshme për të më bërë të gatshëm për këtë ndeshje”, ka thënë fillimisht Frattesi për Sky Sport Italia.
Ish-mesfushori i Romës dhe Sassuolos kishte gjetur gjithashtu rrjetën në ndeshje tjera për t’i dhënë Interit fitoren kundër Bayern Munich në çerekfinalen e Ligës së Kampionëve, kështu që me sa duket ai është lojtari i minutës së fundit.
“Është thjesht e pabesueshme, nuk di çfarë të them. Mendova pas ndeshjes me Bayern Munich se nuk mund ta përsërisja atë emocion, por sonte ishte edhe më e pabesueshme. Kjo është bukuria e futbollit”.
Lamine Yamal ka fituar lëvdata për talentin e tij të mahnitshëm në moshën 17-vjeçare, por Frattesi pranon se ai i sjell diçka të ndryshme dhe po aq të rëndësishme lojës.
“Kjo ka qenë karriera ime, në të vërtetë. Nuk jam bekuar me talent të jashtëzakonshëm, por jam i fundit që dorëzohem dhe i pari që besoj, kështu që ky është një shpërblim për përpjekjen dhe përkushtimin”.
Lojtarët e Interit dukeshin të rraskapitur plotësisht në vërshëllimën e fundit të 120 minutave nën shi në San Siro.
“Nuk mund ta besoja, por sapo ishim 3-3, i thashë Marcusit të mos shqetësohej, do të kalojmë tutje. Isha i rraskapitur edhe para se të zbrisja nga stoli, pasi qëndronim në këmbë dhe bërtisnim vazhdimisht, me duart në flokë në çdo lëvizje, kështu që praktikisht luanim bashkë me ta!”, përfundoi italiani.
