Nga Uashingtoni vjen më shumë se një nënshkrim: Vjen garancia ligjore se kufijve të Kosovës nuk mund t’i fryjë më era e ndarjes.
Në zhurmën e përditshme politike në Ballkan, shpesh humbet perspektiva e madhe. Por, lajmi që vjen nga Shtëpia e Bardhë, ku presidenti Donald Trump nënshkroi Ligjin për autorizimin e mbrojtjes kombëtare (NDAA), është pikërisht ai lloj zhvillimi që duhet të sjellë qetësi dhe optimizëm në çdo shtëpi shqiptare. Me një buxhet kolosal prej mbi 901 miliardë dollarësh, ky ligj bën diçka historike për ne: ai e zhvendos mbështetjen për Kosovën nga raftet e deklaratave diplomatike, në “betonin” e legjislacionit federal amerikan.
Për shqiptarët, ky është një moment kthese. Ja pse ky zhvillim duhet lexuar si një fitore strategjike.
Fundi i ankthit për kufijtë
Për vite me radhë, fantazma e “shkëmbimit të territoreve” apo ndarjes mbi baza etnike ka rënduar mbi qiellin politik të Kosovës. Ligji i ri amerikan e shpërbën këtë re të zezë. Teksti i ligjit është i prerë dhe pa ekuivoke: SHBA refuzon çdo ide për ndarje, shkëmbim territoresh apo ndryshim kufijsh mbi baza etnike.
Kjo nuk është thjesht një dëshirë e administratës së radhës; tashmë është ligj. Kjo do të thotë se çdo plan i fshehtë apo skenar që synonte copëtimin e Kosovës, ka marrë përgjigjen përfundimtare “JO” nga superfuqia më e madhe botërore. Integriteti territorial i Kosovës është tani interes i kodifikuar i sigurisë kombëtare amerikane.
Njohja reciproke: I vetmi destinacion Për herë të parë në një dokument të këtij niveli, ligji amerikan e saktëson qartë se cili është “stacioni i fundit” i dialogut Kosovë-Serbi. Nuk është as konflikti i ngrirë dhe as status-quoja e përjetshme. Është njohja reciproke.
Duke e përfshirë këtë term në ligjin e mbrojtjes, Uashingtoni i dërgon një mesazh të qartë Beogradit: Lojërat me kohën kanë mbaruar. Rruga e vetme për stabilitet është pr
Varrimi i “Republika Srpska”-s në Kosovë
Një tjetër lajm i shkëlqyer që buron nga fryma e këtij ligji është mbyllja e derës për modele të rrezikshme. Duke refuzuar zgjidhjet territoriale mbi baza etnike, SHBA-ja praktikisht pamundëson krijimin e një Asociacioni me kompetenca ekzekutive që do të funksiononte si një shtet brenda shtetit.
Interpretimi strategjik është i qartë: modelet që cenojnë funksionalitetin e shtetit të Kosovës (siç është rasti i Republika Srpska në Bosnjë) nuk kanë vend në vizionin amerikan për Ballkanin. Kosova inkurajohet të integrojë komunitetet e saj, por pa cenuar sovranitetin e vet.
NATO: Horizonti i ri
Përfshirja e Kosovës në ligjin e mbrojtjes amerikane është hapi më konkret drejt ëndrrës sonë madhore: anëtarësimit në NATO. Ligji mbështet zgjerimin e Aleancës në Ballkanin Perëndimor dhe përmend specifikisht perspektivën e Kosovës. Të jesh pjesë e buxhetit dhe planifikimit strategjik të SHBA-së do të thotë të jesh nën “ombrellën” e sigurisë perëndimore.
Një partneritet i palëkundur
Në kohëra kur bota zien nga konfliktet, fakti që Kosova përmendet si partnere dhe si pjesë e interesit strategjik të SHBA-së, është garancia më e madhe për sigurinë tonë. Ligji gjithashtu vë theksin te demokracia, duke kritikuar hapur parregullsitë zgjedhore në Serbi, çka tregon se SHBA-ja bën dallim të qartë mes demokracive në rritje (si Kosova) dhe regjimeve autokratike.
Përfundimi: Një shans për të ecur përpara me kokën lart
Ky ligj është një “biletë sigurie” që SHBA-ja i ka prerë Kosovës për rrugëtimin e saj euroatlantik. Tashmë, shqiptarëve u mbetet vetëm një detyrë: të punojnë fort, të ruajnë demokracinë dhe ta përdorin këtë mbështetje kolosale për të ndërtuar vendin.
Frika nga ndarja mori fund. Frika nga izolimi është e pabazë. Me Amerikën në krah, që tashmë e ka shkruar të ardhmen tonë në ligjet e saj, Kosova ka çdo arsye për të qenë optimiste. Dielli perëndimor vazhdon të ngrohë tokat shqiptare.
BS
