Të paktën tre mediave iu dërguan anonimisht materiale konfidenciale të brendshme të fushatës së Donald Trump, duke përfshirë një raport që verifikonte JD Vance si një kandidat për zëvendëspresident. Deri më tani, të gjitha këto media kanë refuzuar të zbulojnë detaje për atë që kanë pranuar.
Në vend të kësaj, “Politico”, “The New York Times” dhe “The Washington Post” kanë shkruar për një sulm të mundshëm të fushatës dhe kanë përshkruar atë që posedonin në terma të gjerë, raporton AP.
Vendimet e tyre janë në kontrast të dukshëm me fushatën presidenciale të 2016-ës, kur një haker rus ekspozoi emailet ndaj dhe nga menaxheri i fushatës së Hillary Clinton, John Podesta. Faqja e internetit “Wikileaks” botoi një grumbull të këtyre mesazheve që vinin në një pozitë të palakmueshme ekipin e Clintonit dhe organizatat kryesore të lajmeve i publikuan ato pa menduar dy herë, transmeton Klankosova.tv.
“Politico” shkroi gjatë fundjavës për pranimin e emaileve duke filluar nga 22 korriku nga një person i identifikuar si “Robert” që përfshinte një dokument fushate prej 271 faqesh për Vance dhe një raport të pjesshëm të verifikimit të Senatorit Marco Rubio, i cili gjithashtu konsiderohej si një zëvendëspresident i mundshëm. Si “Politico” ashtu edhe “Post” thanë se dy persona kishin konfirmuar në mënyrë të pavarur se dokumentet ishin autentike.
“Ashtu si shumë dokumente të tilla verifikimi (të kandidatëve)”, shkroi “The Times” për raportin e Vance, “ato përmbanin deklarata nga e kaluara të cilat potencialisht mund të ekspozonin apo dëmtonin Vancen, të tilla si komentet e Vances që godisnin Trumpin”.
Kush po e bën këtë?
Ajo që është e paqartë është se kush e ka dhënë materialin. “Politico” tha se nuk e dinte se kush ishte “Robert” dhe se kur foli me zbuluesin e supozuar, ai tha, “Ju rekomandoj që të mos jeni kurioz se nga i kam marrë ato”.
Fushata e Trumpit tha se ishte hakuar dhe se pas saj qëndronin iranianë. Ndërsa fushata nuk dha prova për pretendimin, ajo erdhi një ditë pasi një raport i “Microsoft” detajoi një përpjekje të një njësie të inteligjencës ushtarake iraniane për të komprometuar llogarinë e emailit të një ish-këshilltari të lartë në një fushatë presidenciale. Raporti nuk specifikoi se cila fushatë.
Steven Cheung, një zëdhënës i fushatës së Trumpit, tha gjatë fundjavës se “çdo media apo organ lajmesh që riboton dokumente apo komunikime të brendshme po e bën argatin e armiqve të Amerikës”.
FBI lëshoi një deklaratë të shkurtër të hënën që thoshte: “Mund të konfirmojmë se FBI po heton këtë çështje”.
“The Times” tha se nuk do të diskutonte pse kishte vendosur të mos publikonte detaje të komunikimeve të brendshme. Një zëdhënës i “Times” tha: “Ashtu si me çdo informacion që marrim, ne marrim parasysh vërtetësinë e materialeve, çdo motiv të burimit dhe vlerësojmë interesin publik për të marrë vendime se çfarë, nëse ka ndonjë gjë, për të publikuar”.
Brad Dayspring, një zëdhënës i “Politico”, tha se redaktorët atje gjykuan se “pyetjet rreth origjinës së dokumenteve dhe se si ato erdhën në vëmendjen tonë ishin më të rëndësishme se sa materiali që ishte në ato dokumente”.
Në të vërtetë, nuk kaloi shumë kohë pasi Vance u shpall si kandidat i Trumpit për organizata të ndryshme lajmesh për të gërmuar deklaratat e pakëndshme që senatori i Ohajos kishte bërë për të.
Një mësim nga 2016?
Është gjithashtu e lehtë të kujtohet se si, në vitin 2016, kandidati Trump dhe ekipi i tij inkurajuan mbulimin e dokumenteve të fushatës së Clintonit që Wikileaks kishte marrë nga hakerat. Ishte raportim i gjerë: Një shkrim i BBC-së premtoi “18 zbulime nga emailet e hakuara të Clintonit nga Wikileaks” kurse “Vox” madje shkroi për këshillën e Podestas për të bërë rizoto të shkëlqyer.
Brian Fallon, asokohe zëdhënës i fushatës së Clintonit, vuri në dukje në atë kohë se sa e habitshme ishte që shqetësimi rreth hakerave rusë nuk u mor parasysh në raport me atë që u zbulua. “Bash siç dëshironte Rusia”, tha ai, transmeton Klankosova.tv.
Ndryshe nga ky vit, materiali i Wikileaks u hodh në domenin publik, duke rritur presionin ndaj organizatave të lajmeve për të publikuar. Kjo çoi në disa vendime të këqija: Në disa raste, mediat keqinterpretuan disa nga materialet për të qenë më të dëmshme për Clintonin sesa ishin në të vërtetë, tha Kathleen Hall Jamieson, një profesoreshë komunikimi në Universitetin e Pensilvanisë, e cila shkroi “Cyberwar”, një libër për hakimin.
Këtë vit, Jamieson tha se besonte se organizatat e lajmeve morën vendimin e duhur për të mos publikuar detaje të materialit të fushatës së Trumpit, sepse nuk mund të jenë të sigurta për burimin.
“Si ta dini se nuk jeni duke u manipuluar nga fushata e Trumpit?” tha Jamieson. Ajo është konservatore në lidhje me publikimin e vendimeve “sepse ne jemi në epokën e dezinformimit”, tha ajo.
Thomas Rid, drejtor i Institutit Alperovitch për Studimet e Sigurisë Kibernetike në Johns Hopkins, gjithashtu beson se organizatat e lajmeve kanë marrë vendimin e duhur, por për arsye të ndryshme. Ai tha se dukej se një përpjekje e një agjenti të huaj për të ndikuar në fushatën presidenciale të vitit 2024 ishte më e vlefshme se sa vetë materiali i zbuluar.
Por një gazetar i shquar, Jesse Eisinger, reporter dhe redaktor i lartë në “ProPublica”, tha se mediat mund të kishin thënë më shumë se që thanë. Ndërsa është e vërtetë që deklaratat e kaluara të Vance për Trumpin gjenden lehtësisht publikisht, dokumenti i verifikimit mund të kishte treguar se cilat deklarata kishin të bënin më shumë me fushatën, ose të zbulonin gjëra që gazetarët nuk i dinin.
Pasi të vërtetohet se materiali është i saktë, rëndësia e lajmit është një konsideratë më e rëndësishme sesa burimi, tha ai.
“Unë nuk mendoj se ata e trajtuan atë siç duhet”, tha Eisinger. “Mendoj se ata e tejmësuan mësimin e vitit 2016”. /Klankosova.tv
